از دلتنگیت کجا فرار کنم ؟
معمار هیجان
کجا بروم که صدای آمدنت را بشنوم ؟
کجا بایستم که راه رفتنت را ببینم ؟
کجا بخوابم که صدای نفس‌هات بیاید ؟
کجا بچرخم که در آغوش تو پیدا شوم ؟
کجا چشم باز کنم که در منظرم قاب شوی ؟
کجایی ؟
کجایی که هیچ چیزی قشنگ‌تر از تماشای تو نیست ؟
کجا بمیرم
که با بوسه‌های تو چشم باز کنم ؟
نارنجی وحشی
کجایی ؟
عباس معروفی
هیچ چیزی از تو نمی‌خواستم
عشق من
فقط می‌خواستم
در امتداد نسیم
گذشته را به انبوه گیسوانت ببافم
تار به تار
گره بزنم به اسطوره‌های نارنجی
که هنگام راه رفتن
ستاره‌های واژگانم
برایت راه شیری بسازند
می‌خواستم سر هر پیچ
یک شعر بکارم
بزنی به موهات
که وقتی برابر آینه می‌ایستی
هیچ چیزی
جز دست‌های من
بر سینه‌ات دل دل نکند
می‌خواستم تمام راه با تو باشم
نفس بزنم
برایت بجنگم
بخاطرت زخمی شوم
و مغرور پای تو بایستم
بر ستون یادبود شهر
عباس معروفی
تو را دیدار میکنم یک‌روز
چنان که گل‌های شامگاهی
رازم خواهد شکفت
و فواصل تمامی اشیا
به جانت
هجوم خواهند آورد
آن‌چه امروز به باور نمی‌گنجد
چنان ساده خواهد بود
که رویش ریشه‌ها در خاک
خواهم گشود دلم را و خود را در آن خواهی یافت
خواهم گشاد جانم را تا برق نگاه‌ات
و در شگفت خواهی ماند از یافتن خود
آن‌جا
پس ، خودت خواهی بود
تویی که رهایی از هر محدودیتی
تویی که نزدیک می‌شوی
پر رمزو راز
در دل شب
تو
که همان ناممکن‌ای
آگوستو فدریکو اشمیت
مترجم : محسن عمادی
زمان خیلی چیزها را عوض می کند
دوستانت
افکارت
شادی و رنج ها
نگاه
علاقه
احساس
و
ادم ها را
یک روزهایی در زندگی چیزهایی هست
که دلت می خواهد برگردی
دو دستی اغوشت را باز کنی
و همه ی انچه را که دوستشان داری بغل کنی
و گاهی فقط می خواهی فرار کنی
فرار از فکر کردن
به بعضی چیزها
به بعضی روزها
فرار از فکر کردن به
بعضی آدم ها..
گاهی برای او
چیزهایی می‌نویسی
بعد پاک می‌کنی
پاک می‌کنی و
او هیچ‌یک از حرف‌های تو را
نمی‌خواند
اما تو
تمام حرف‌هایت را گفته‌ای
مورات هان مونگان
نمی دانم کدام درد بزرگ تر است ،
دردی که آن را بی پرده تحمل می کنی
یا دردی که به خاطر ناراحت نکردن کسی که دوستش داری
توی دلت می ریزی و تاب می آوری
پل استر
آره پیروز شدم قلب غمو شکستم
قصر عشقو فتح کردم تو دلش نشستم
به فلک چیزی نگفتم نکنه چشم بزنه
عهد و پیمونی رو که با سادگیهای تو بستم
آره پیروز شدم قلب غمو شکستم
قصر عشق فتح کردم تو دلش نشستم
به فلک چیزی نگفتم نکنه چشم بزنه
عهد و پیمونی رو که با سادگیهای تو بستم
اقا خب گشنمه
خیلی بدهههههههههههههههه
هیچی نداریم بخوریم!!
البته داریم هاا
اما چیزای خوشمزه نداریم.
اقا خب دلم غذای خوشمزه میخواددددد نه غذای اینجا روووو
ولی واقعا فکرشو میکنم این آدمهایی که هیچی ندارن بخورن چیکار میکنن بیچاره هاا
وای خدای من
باز هم شکرت
