یک عشق 2 نفره

خداوند تو را آفرید برای من

خداوند روز اول آفتاب را آفرید،
روز دوم دریا،
روز سوم صدا را،
روز چهارم رنگها را،
روز پنجم حیوانات را،
روز ششم انسان را،
و روز هفتم خداوند اندیشید دیگر
چه چیزی را برای من نیافرده است،
و آنگاه تو را برای من آفرید

خاطرات ما

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

تو با تمام وجودت از آن من

نه
این اختلاف قدیمی
راه به جایی نمی برد
حالا بیا که عادلانه جهان را
قسمت کنیم
آن آسمان آبی بی لک برای تو
این ابرهای تشنه ی باران
برای من
جنگل برای تو
اما نسیم ساده ی عاشق
برای من
دریا برای تو
رویا برای من
اصلا جهان و هر چه در آن هست مال تو
تو با تمام وجودت
از آن من 

شاعر: یدالله گودرزی

وجودت، آرامش امروز من است، همسرم.

گاهی به خوبی هایت می اندیشم، به خوبیه اینکه هستی

به خوبیه اینکه  محرم اسرارم هستی. اسراری که روزی بین من و خدایم بود و خدا تو را هم به جمع دو نفره من و خودش اضافه کرد. حالا شده ایم : من و تو خدا..سه دوست خوب.

گاهی آنچنان دوستت دارم که نمیدانم چگونه بازگویش کنم. گاهی آنقدر به بودنت فکر میکنم و به روزهایی که چقدر روحم محتاج وجود کسی بود . چقدر محتاج بودم و خداوند تو را برایم انتخاب کرد. و من از خدایم ممنونم،  به خاطر تو..

گاهی آنقدر میدانم که دوستم داری که میشود از چشمانت فهمید. میشود از چشمانت اوج خواستن را به نظاره نشست. میشود از چشمانت اوج دوست داشتن را پی برد. میشود از چشمانت عشق را چید..

گاهی آنقدر به وجودت فکر میکنم که میگویم دیگر وجودی برایم نیست. تنها و تنها وجود تو را میخواهم. همین گونه که هستی. نه میخواهم خودت را تغییر بدهی و نه حتی به گونه ای دیگر. وجودت برایم مقدس است همسرم. من وجود تو را آنگونه که خدا هدیه ام کرد، میخواهم. وجودت گاهی آنچنان آرامشی به من میدهد که میدانم وجود دیگران برایم سراسر دلهره اند و فریب . اما وجود تو برایم سرار عشق است و آرامش محض، همسرم...

همسر مهربانم. مرد زندگیم؟

آدم خوبی هستی ؟ یا بد؟

سلام دوست خوبم

تمام نامم رو میخوام در ادامه مطلب بخونی که همشو یک جا ببینی

دوست دارم تا ته نامم رو بخونی و خوب در مورد فکر کنی ، حرفامو بسنجی و بعد خودت رو قیاس بزنی ... ببینی کجای هرمی که خدا تو این دنیا قرار داده ، ایستادی ؟؟؟

تقدیم تو

عشقت برایم مقدس است همسرم

پاکی و تقدس عشقمان را به هیچ چیز و هیچ کسی نمیفروشم....
مهربانم..
همسرم..
از نهایت قلب مهربانم دوستت دارم عزیزم.

گاهی آنقدر....

گاهی انقدر خدا را از داشتنت شاکرم  که دلم میخواهد تمام لحظه های روزم را و شبم را فقط بگویم خدایا ممنونم!

گاهی آنقد خدا را شاکرم که روحم را تشنه دوست  داشته شدن  نذاشت و در سیل انبوه این جمیعت سرگردان تو را ماوا و تکیه گاه قلبم گذاشت.

گاهی آنقد خوشحالم که روزی تمام آروزیم همین روزها بود و االان از داشتنشان به خود می بالم: داشتن کسی چون تو.. داشتن جان پناهی چون تو . داشتن وجودی آرام و آنقدر قدرتمند و قوی و در عین حال مهربان و ساده...

گاهی حتی از فرط خوشحالی چیزی برای گفتن به خدا نداری. فقط دلت میخواهد در خلوت این روزها و شب هایت بگویی خدایا بی نهایت سپاسگذارم..

28 ماه رمضان سال 1392

بعد یک هفته غیبت، برگشتم

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید