لیلی قصه اش را دوباره خواند، برای هزارمین بار و مثل هر بار لیلی قصه باز هم مرده بود!
لیلی گریست و گفت: کاش این گونه نبود،
خداگفت :هیچ کس جز تو قصه ات را تغییر نخواهد داد.
لیلی ! قصه ات را عوض کن!
لیلی اما ترسید لیلی به مردن عادت داشت.
تاریخ به مردن لیلی خو کرده بود!
...
لیلی به قصه اش برگشت،
این بار اما نه به قصد مردن؛
که به قصد زندگی!
و آن وقت به یاد آورد که تاریخ پر بود از لیلی های ساده و گمنام،
ماجرای من و تو به همین سادگی است
مث همین آهنگ
محسنم بی نهایت دوستت دارم
خدایا مراقب عزیزترینم باش
همه‌ی داشته‌هام
شده نداشتن دست‌هات
همه‌ی من
یعنی نبودن تو
دست‌هات
دست‌هات را از تنم برنداری یکوقت
مثل نیستی
دود می‌شود
تنم
میدانی همه‌ی نفس‌هام
منتظر تو بودن یعنی چی ؟
میدانی ؟
عباس معروفی
دیروز بعد از گذشت دو ماه از دیدارمان به من خرده گرفتی ...
نمیدونم علتش چی بود اما دوباره زدیش توی پیشونیم. من ازین چیزا میترسم. چون خودمو خوب میشناسم و میدونم ازین برنامه ها شاید توی زندگیم زیاد اتفاق بیفته و کنترلش یکم سخته، چون واقعا برای من این کار توجیهی نداره که ناراحتی ازش پیش بیاد
میترسم ازین رفتار ها در آینده بیشتر از من سر بزنه و تو به قول خودت بریزیشون توی خودت و یکروزی همه اینها به صورت یک پیکان به سمت خودم برگرده...
من دیشب خیلی فکر کردم و دیدم برای کارم دلیل داشتم اما شما برای ناراحتیتون دلیل محکمی ندارید
توی یک جمع دو نفره شما اینقدر ناراحت میشید وای به حال من وقتی توی جمع این کارو با شما بکنم...
میترسم...
