خندیدن را تو به من آموختی

هدیه ام از تولد

گریه بود

خندیدن را تو به من آموختی

 سنگ بوده ام

تو کوهم کردی

برف بوده ام

تو آبم کردی

آب می شدم

تو خانه دریا را نشانم دادی

 می دانستم گریه چیست

خندیدن را

تو به من هدیه کردی.

شمس لنگرودی

ز دو دیده خون فشانم

به کدام مذهب است این؟ به کدام ملت است این؟

که کشند عاشقی را، که تو عاشقم چرایی؟

 

به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند

که برون در چه کردی؟ که درون خانه آیی؟

پ.ن : غزلیات عراقی

ایمان من به تو

ایمان من به تو
ایمان من به خاک است
ایمان من به رجعت هر شوکتی ست
که در تخریب بنای پوسیده ی اقتدار دیگران
نهفته است
تو
چون دستهای من
چون اندیشه های سوگوار این روزهای تلخ
و چون تمام یادها
از من جدا نخواهی شد

نادر ابراهیمی

قل اعوذ برب الناس

دلم خیلی گرفته..

ازون وقتاییه که دوس دارم گریه کنم. اما نمیشه. دو سندارم کسی توی اتاق متوجه ناراحتیم بشه...

حالم از ادما به هم میخوره. بعضی ها شون واقعا کثیفن. اینجور ادما ، ادم رو از زندگی منصرف میکنن. جوری که دوس داری اصلا توی این دنیای کثیف نبودی و هیچ وقت چه به اشتباه چه به قصد طرف نیتشون  قرار نمیگرفتی. اما گاهی آدمای بی نهایت خوب و پاکی هم پیدا میشند که وقتی باهاشون حرف میزنی یا حتی نگاهشون میکنی فقط.. از بدون توی این دنیا و بودن همچین ادمای خوبی توی دنیا لذت میبری.

نفرین

فقط دوس دارم بگم خدایا به حق بزرگیت و پاکیت ومهربونیت،  هر کسی که دل کسی رو آشوب میکنه، بدترین آشوب رو بنداز تو وجود خودش و ...

واگذارشون میکنم به خودت خدا

لعنت خدا به همه آدمای پست مملکت من

چقدر بعضی از آدما میتونن پست و نفرت انگیز باشند...

چقدر میتونن آشغال و کثیف باشند.

که فقط باید دعا کنی بمیرن و گورشونو ازین دنیا گم کنند..

که فقط وقتی میبینیشون یا اصلا نه دیدن هم نه، وقتی فکرشونو هم میاد تو ذهنتون حالتون ازشون به میخوره . دوس دارید هر چی کثیفی بریزین رو سرشون و زیر همه کثافت ها دفنشون کنید..

خدایا مراقب همه ما باش..

همه رو میپسارم به خودت خدا..

دوستتت دارم

تو را دوست نمی دارم
گرچه گلی در نظر آیی
یا یاقوت زردی
یا میخکی
که آتش، آنها را به کشتن خواهد داد .
تو را دوست می دارم
چونان حقایق تاریک
که دوست داشتنی هستند .
من
حقیقت تو را دوست می دارم
اگر گیاهی باشی که هیچگاه شکوفه نداده است .
باز
دوستت می دارم
حقیقت مطلق تو را
و عشقی را که از تو
در بدنم زندگی می کند .
دوستت می دارم، بی آنکه بدانم چرا؟
یا چه زمانی -در کجا؟
تو را بی عقده و غرور
تو را آشکارا دوست می دارم .
ما به هم نزدیکیم
به قدری نزدیک که دستان تو بر سینه ام
همان دستان من است
به قدری که بستن چشمان تو
همان به خواب رفتن من است .

پابلو نرودا

سالهاست..

برای من
باز بگذار
درهای شهری را
که در آن
زندگی می کنی

آن چیزها که
برای تو خواهم گفت
تنها با سخن گفتن از آنها
به اتمام نمی رسند

سال هاست
از زندگی من
لحظه هایی را دزدیده ای
که تمام این لحظه ها
با نام تو یکی شده اند

ازدمیر آصف 

فرداا

خورشید را میدزدم
فقط برای تو
میگذارم توی جیبم
تا فردا بزنم به موهایت
فردا به تو می گویم چقدر دوستت دارم
فردا تو می فهمی
فردا تو هم مرا دوست خواهی داشت . می دانم
آخ ... فردا
راستی چرا فردا نمی شود ؟
این شب چقدر طول کشیده
چرا آفتاب نمی شود ؟

شل سیلور استاین

نزدیکتر بیا

نابینای توام
نزدیک تر بیا
فقط به خط بریل می توانم که تو را بخوانم،
نزدیک تر بیا
که معنی زندگی را بدانم.

"محمد شمس لنگرودی"