بخند

بخند بر شب 
بر روز 
بر ماه
بخند بر پیچاپیچ خیابان های جزیره
بر این پسر بچه ی کمرو که دوستت دارد. 
اما انگاه که چشم می گشایم و میبندم
انگاه که پاهایم میروند و باز میگردند. 
نان را هوا را روشنی را بهار را از من بگیر 
اما خنده ات را ، هرگز ، تا چشم از دنیا ببندم 

پابلو نرودا