تقدیم به تو ، به یاد روزی که کنارم بودی محسن

تمام روز
عطر تو بود
که مستم می کرد
یا گیاهی کمیاب
که از سر عطر تنت
سبز می شود
در سایه روشن ها
در روی و گریز نور
خنده هات می رقصید
گاه پشت درخت
کمی جلوتر
کمی عقب تر
چه فرقی داشت؟
گل قشنگم!
بودی.
و تمامی آن جنگل
از دلتنگی ات می سوخت.

عباس معروفی

تو را دیدار میکنم یک روز

تو را دیدار می‌کنم یک‌روز
چنان که گل‌های شامگاهی
رازم خواهد شکفت
و فواصل تمامی اشیا
به جانت
هجوم خواهند آورد
آن‌چه امروز به باور نمی‌گنجد
چنان ساده خواهد بود
که رویش ریشه‌ها در خاک

خواهم گشود دلم را و خود را در آن خواهی یافت
خواهم گشاد جانم را تا برق نگاه‌ات
و در شگفت خواهی ماند از یافتن خود
آن‌جا
پس‌ ، خودت خواهی بود
تویی که رهایی از هر محدودیتی
تویی که نزدیک می‌شوی
پر رمزو راز
در دل شب
تو
که همان ناممکن‌ای

آگوستو فدریکو اشمیت
مترجم : محسن عمادی

کنار لبانت کناره میگیرم!!!

از دست های تو
کارهای خارق العاده ای بر می آید
همانجا که هستی، بمان
اجازه‌ بده شعرها از من برایت بنویسند
اجازه بده برایت بخوانم،
تا چه اندازه‌ از بَدوِ دوست داشتنت
پیراهنِ فصل ها
زیباتر شده است.

کنارِ لبانت، کناره می‌گیرم
وَ تمامِ حرف‌های دلم را
از دهان‌ات می‌شنوم
در فاصله‌ی پیشانیِ تو
تا سایه‌ات
جنگلِ سبزی‌ست
که پرنده‌های من
آنجا آرام می‌گیرند.

سیدمحمد مرکبیان

رهایم مکن

مرا از تو رهائی نیست
تمام هستی من
در حجم جذابیّت تو
نقطۀ پرگاریست بر مدار عشق تو
رهایم مکن

سقوط من
در فضای بی جاذبه
حتمی است
رهایم مکن

پرویز صادقی

تو می آیی

تو می آیی
نشان به همان نشانی
که هر بار که چترم را در لوت و برهوت گشودم
باران بارید
من به ایمان روستایی ام اعتقاد دارم
یک چای دم می کنم
لعنتی دوست داشتنی
تو می آیی

نسرین بهجتی

قسم به تو

قسم به دو راهی
قسم به تو
قسم به راهی که تو از آن آمدی
قسم به شعر
برای بودن با تو
عجیب زنده ام

اعظم کمالی

شبیه آغوش

از تنم ترانه می ریزد
وقتی تو
شبیه آغوش
خیال مرا دور میزنی
من تمام این شعر را رقصیده ام

کامران رسول زاده

از خلال کدام پنجره می وزی

سقف سکوتم را می شکنی
و آوار می شوی
تنهاییم را،
آخر؛
ازخلال کدام پنجره می وزی
که این همه
طوفانی خرابم می کنی.

محمد احمدی

عاشقم

عاشقـم ،
اهل همین کوچه ی بن بست کـناری
که تو از پنجـره اش پای به قلب منِ دیـوانه نهادی
تو کجا ؟
کوچه کجا ؟
پنجره ی باز کجا ؟
من کجا ؟
عشق کجا ؟
طاقتِ آغاز کجا ؟
تو به لبخند و نگاهی …
منِ دلداده به آهی
بنشستیم ،
تو در قـلب و
مـنِ خسته به چاهی
گُنه از کیـست ؟
از آن پنجـره ی بـاز ؟
از آن لحظه ی آغـاز ؟
از آن چشمِ گنه کـار ؟
از آن لحظه ی دیـدار ؟
کاش می شد گُنهِ پنجره و لحظه و چشمت ، همه بر دوش بگیرم
جای آن یک شب مهتاب ، تو را تنگ در آغوش بگیرم...

"رحمان نصر اصفهانی"

خدای من

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید