هندسه

هر گوشه ای از شور آواز من

پیدا می شود

قصیده ی تو

نور باور

پرواز تا به نا کجا

تابیده شد به جان

ز دیده ی تو

 

طلوع نگاه

شروع شراب

از مختصات راه توست

 

ایمان من در حلقه هندسه اندام تو است ...

 

ببار ای ابر می اندود من،

مستانه ام کن

بسوز اندیشه را از بیخ و بن،

دیوانه ام کن

چو رودی بر روانم شو،

روان ای دولت شب

بکن تن را ز من،

من را زجان،

جانانه ام کن

 

پ.ن : آهنگ هندسه چارتار