خندیدن را تو به من آموختی

هدیه ام از تولد

گریه بود

خندیدن را تو به من آموختی

 سنگ بوده ام

تو کوهم کردی

برف بوده ام

تو آبم کردی

آب می شدم

تو خانه دریا را نشانم دادی

 می دانستم گریه چیست

خندیدن را

تو به من هدیه کردی.

شمس لنگرودی